Μια παράμετρος που αναδείχθηκε στο ευρύ κοινό την περίοδο της πανδημίας και του “lockdown” είναι η σημασία της εφοδιαστικής αλυσίδας στην υποστήριξη της καθημερινότητάς μας. Ειδικά τον Δεκέμβριο πολλά άρθρα γράφηκαν σχετικά με την ετοιμότητα και την επάρκεια των υποδομών της εφοδιαστικής αλυσίδας, κυρίως στις εταιρίες ταχυμεταφορών, για να καλύψουν την αλματώδη αύξηση ζήτησης αγαθών μέσα από διαφοροποιημένο μοντέλο διανομής. Ας μην γελιόμαστε, για τον πολύ κόσμο οι υποδομές που εξασφαλίζουν τη διατήρηση του κεκτημένου επιπέδου ζωής μας θεωρούνται λίγο έως πολύ αυτονόητες, χωρίς να γίνεται αντιληπτό το μέγεθος και η ποιότητα της δουλειάς που απαιτούνται για να γίνει αυτό εφικτό - σχεδόν όπως θεωρούμε αυτονόητο το να ανάψει το φως στο δωμάτιό μας μόλις πατήσουμε το διακόπτη, χωρίς να σκεφτόμαστε τη δουλειά που απαιτείται νυχθημερόν από τους παρόχους και διανομείς ηλεκτρικής ενέργειας για να το πετύχουν.
Την ίδια χρονική περίοδο μεγάλη συζήτηση ξεκίνησε για τις υποδομές που θα απαιτηθούν για να υποστηρίξουν την αναμενόμενη διανομή κάτω από “εξωτικές”, πρωτόγνωρες για τα συνήθη δεδομένα μας, συνθήκες φύλαξης και μεταφοράς των νέων εμβολίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Στο χώρο του φαρμάκου η αποθήκευση και διανομή των σκευασμάτων υπό τις απαιτούμενες κάθε φορά συνθήκες είναι αδιαπραγμάτευτη καθώς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητά τους. Την τελευταία δεκαετία, από όλους τους εμπλεκόμενους στην εφοδιαστική αλυσίδα, έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές επενδύσεις (χώροι αποθήκευσης, μέσα διανομής, εκπαίδευση προσωπικού) και εισαχθεί τεχνολογίες (διαχείρισης και ελέγχου) που διασφαλίζουν αυτές τις σωστές συνθήκες μέχρι και το “last mile”. Και παρόλο που τα νέα εμβόλια για τον Covid-19 και οι ειδικές απαιτήσεις που έχουν αποτέλεσαν ένα μεγάλο στοίχημα, ήταν από την αρχή σε όλους σαφές ότι επρόκειτο για ένα στοίχημα που δεν είχαμε την πολυτέλεια να χάσουμε.
Κάπως έτσι προέκυψε, σχεδόν αυτονόητα, πως φορείς της ελληνικής αγοράς και της αλυσίδας φαρμάκου θα πρέπει να συνδράμουν με τεχνογνωσία, προτάσεις και λύσεις ώστε να υλοποιηθεί το ζητούμενο έργο. Ήδη πολλοί κρίκοι της αλυσίδας του φαρμακευτικού logistics στην Ελλάδα, φαρμακευτικές εταιρίες, αποθήκες χονδρικής πώλησης φαρμάκων και εταιρίες παροχής υπηρεσιών logistics, συμμετέχουν ενεργά στη μεγάλη επιχείρηση προώθησης των εγκεκριμένων εμβολίων προς τα εμβολιαστικά κέντρα. Μάλιστα, θεωρώ ότι στους επόμενους μήνες, με την πιθανή εισαγωγή επιπλέον εμβολίων που μπορούν να υποστηριχθούν από τις συνήθεις υποδομές της αγοράς, δηλαδή αποθήκευση και διανομή σε συνθήκες 2-8ο C, το σύνολο της αλυσίδας εφοδιασμού μέχρι και το φαρμακείο της γειτονιάς μας θα αποτελέσει το εφαλτήριο αυτού που κάποιοι ονομάζουν “επιστροφή στην καθημερινότητα”, αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο την αξία των φαρμακευτικών logistics στην κοινωνία μας.
Θα επιστρέψουμε όμως στην ίδια καθημερινότητα; Οι περισσότεροι, νομίζω, θα συμφωνήσουμε πως όχι. Η ανάγκη για επίδειξη ευελιξίας και προσαρμογής σε απαιτήσεις που αλλάζουν ταχύτατα φαίνεται πως θα εξακολουθήσει να είναι μέρος της ζωής μας, προσωπικής ή επαγγελματικής. Και τότε είναι που θα πρέπει να αξιοποιήσουμε τα διδάγματα που αποκομίσαμε από την περίοδο της πανδημίας. Όταν πια οι συνθήκες που βιώνουμε από τον Μάρτη του 2020 και μετά γίνουν ανάμνηση και ξεκινήσουμε τον απολογισμό, αξίζει να κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι: α) είμαστε όλοι ευάλωτοι και ταυτόχρονα, είτε το θέλουμε είτε όχι, συμμέτοχοι στην κοινή μας πορεία. Η συν-υπευθυνότητα και οι δράσεις που μπορούμε να κάνουμε συν-εργατικά μπορούν να βελτιώσουν τις συνθήκες για όλους μας, β) αποδείξαμε σε προσωπικό, εταιρικό και κοινωνικό επίπεδο πως όταν χρειάζεται διαθέτουμε μεγάλη προσαρμοστικότητα. Το status quo είναι μόνο προσωρινό και οι αλλαγές, μεγάλες ή μικρές, αναπόφευκτες, οπότε πρέπει να τις αποδεχτούμε ως μέρος του παιχνιδιού της εξέλιξης και γ) η τεχνολογία προχωράει γοργά και μπορεί να είναι αρωγός στην προσπάθεια να γίνουμε πολύ πιο δημιουργικοί και αποτελεσματικοί σε οτιδήποτε κάνουμε.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη: Θεωρώ απαραίτητο να ξαναδούμε την εφοδιαστική αλυσίδα της επιχείρησής μας μέσα από ένα πρίσμα που θα επιτρέπει την αύξηση της ελαστικότητας και της δυνατότητας προσαρμογής της σε μεταβαλλόμενες ανάγκες λειτουργίας (διακινούμενοι όγκοι, πολυπλοκότητα, διαφοροποίηση μοντέλων διανομής), ενώ ταυτόχρονα θα προσδώσει αξία στον τελικό πελάτη μας και θα βελτιώσει την εμπειρία του. Η δημιουργία ή ενίσχυση στρατηγικών συνεργασιών, κυρίως στο κύκλωμα, διανομής αλλά και γενικότερα στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων μας, η χρήση λύσεων τεχνολογίας που θα αυξήσουν την ορατότητα της εφοδιαστικής μας αλυσίδας σε όλους τους εμπλεκόμενους με αυτήν αλλά και η χρήση μοντέλων πρόβλεψης, είναι κάποια από τα βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Χρήσιμη μπορεί επίσης να φανεί και η υλοποίηση στρατηγικών της μεθοδολογίας “Agile” με κεντρική ιδέα ότι πολλά μικρά βήματα βελτίωσης που προσθέτουν αξία στον τελικό πελάτη είναι αθροιστικά πιο επιθυμητά από δραστικές, και συχνά πολύ απαιτητικές σε πόρους και χρόνο, αλλαγές.
Δείτε τη δημοσίευση εδώ
